İçim titriyor.
Yorgunum diyorum,
İçimdeki organları tembelliğe alıştırmaktan başka bir şey değil bu.
Kalabalığın içinde yalnızım.
Biraz mutsuz, biraz umutsuz ,biraz hissiz.
Çaresizlik değil bu.
Sadece salıncağa oturmuş, birinin beni sallamasını bekliyorum.
Aslında biraz itekleseler düşecek gibiyim.
Ama olmamasının daha iyi olacağını bildiğim halde, devamlı ısrar eden bir kız çocuğuyum.
Hey! Bisikletin arkasındaki, elini hiç bırakma!
İçi insanlardan yozlaşmış hayali özgürlükten ibaret bu kişiyi bir başka boşluğa daha sürükleme!
My Corner 