Bilmiyorum doktor hanım, inanıyorum ki yani bir yanım inanıyor ki ben de bir sorun yok.
Hayır yani ne oldu da böyle sessiz her yer?
Herkes nerede?
İnsanların hepsi aynı anda mı yalnız kalmak istediler?
Bu kadar mı yorgunlar hayattan artık.
Yoksa bu gardiyanı belli hapishanede durmaktan içlerine mi kapandılar?
Pencerelerine serçeler konmuyor mu artık?
Bu ıssız sokaklar, tanımadığım insanlarla dolu.
Nerde doktor hanım iki lafın belini kıracak dertli insanlar? Samimiyetimizi mi yitirdik zamanla?
İnsanlar artık fırın eldivenlerini takıp kabarmış yürekleri karşılamıyor neden?
Dışarıda tatsız bir havası var, kokusundan mustarip şehrin.
Aynalar eskisi gibi neşeli bakmıyor..
Uykularıma güzel rüyalar uğramıyor artık.
