Araf aslında cennet ve cehennem arasındaki yer olarak tanımlanır. Benim anlatmak istediğim yer orası değil.
Ben ölümle yaşam arasında sıkıştım.
Her an ölecekmiş gibi hissediyorum, öldürülüyorum ya da gerçekten ölüyüm.
Diğer arasında kaldığım 2. şey; yaşamak.
Yaşamaya gelince kelimelerim yada hislerim yeterli gelmiyor.
Sadece yaşamak istiyorum.(her anlamıyla)
Aslında bakarsan istemek ile gerçekleşen arasında sıkışıp kaldım. İstenilenin verdiği kuvvet daha güçlü. Bu yüzden müzmin bir hasta değilim ya da şu an hayattayım.
Müzmin bi hastalık demişken buna kronikleşen sinir krizlerimi, huzursuz her uykumu, hissizleşmeyi bir nevi vefasızlaşma, ahlaksızlaşma ve en sonunda kendin olmaktan çok uzak yerlerde olmak da buna ekleniyorsa evet ben müzmin bir hastayım
Herkesin isteğinden bir parça bulunan Alman pastası değil, İnsan pastası Ceren. Hatta durun durun. Toplum toplaştırması bir Mahluk
Bu mahluk uzun süre topluma maruz kalmış, oluşumundan beri en çok değişkenlik gösteren anlarında. Montaigne nin dediği gibi toplumun keyfine göre yükselip alçalan bir halde.
Cahil kalmak yalnızca öğrenmeyi inkar ettiğinizde gerçekleşmez. Cahil kalmak, öğrenme konusunda toplumdan bağımsız, safi düşünceler üretmediğinizde de gerçekleşir.
My Corner 